"entgegengehen" in Polish — German-Polish dictionary | Mirar "entgegengehen" in German

entgegengehen

verbo
  1. iść w kierunku kogoś [INTRANSITIVE] [+SEIN] [separable verb]
  2. zbliżać się (do końca) [INTRANSITIVE] [+SEIN] [separable verb]
  3. iść (np. ku lepszemu) [INTRANSITIVE] [+SEIN] [separable verb]